Metaalproductie onvoldoende voor grootschalige overstap naar elektrisch vervoer

De conclusie uit het rapport Metaalvraag van Elektrisch Vervoer is dat we meer dan ons ‘eerlijk’ deel aan kritieke metalen nodig hebben. Onder de kritieke metalen worden nikkel, praseodymium, neodymium, kobalt, dysprosium en lithium verstaan. Sommige van deze metalen (neodymium, dysprosium en praseodymium) zijn ook nodig voor de productie van zonnepanelen en windmolens. Door de schaarste van deze metalen ontstaat er spanning tussen verschillende duurzame oplossingen. 

Berekeningen uit het rapport tonen aan dat het aantal elektrische auto’s zal toenemen van zo’n 29.000 in 2020 tot 414.000 in 2030. In 2030 hebben we meer dan één procent van de huidige wereldwijde jaarproductie nodig van de metalen praseodymium, neodymium, kobalt, dysprosium en lithium. Dat is meer dan het Nederlandse aandeel van het wereldwijde wagenpark (0,9%) of het Nederlandse aandeel van de wereldwijde bevolking (0,2%). Tussen 2020 en 2030 neemt het jaarlijkse groeipercentage in de behoefte van de kritieke metalen toe met 33-40 procent. 

Het is echter zeer complex om de productie van deze kritische metalen op te schalen. Het kost veel tijd, vraagt grote investeringen en niet alle theoretische reserves zijn technisch of economisch winbaar. Daarbij zijn elf landen samen verantwoordelijk voor 72 tot 94 procent van de huidige wereldproductie van de kritieke metalen. Dit maakt de toelevering gevoelig voor geopolitieke ontwikkelingen.

In het rapport wordt aangegeven dat er op tijd moet worden begonnen met opschaling, omdat de kritieke metalen anders schaars zullen worden. Schaarste leidt weer tot toenemende competitie. Met tekortkomingen in de toevoer van kritieke metalen zal de ontwikkeling van elektrisch vervoer vervolgens vertragen.

Oplossingen

In het rapport worden drie mogelijke oplossingen genoemd om de vraag naar kritieke metalen te beperken, uitgaande van elektrische auto’s als technologie.

1. 1. Batterij-innovatie
2. Om de afhankelijkheid van de kritieke metalen te beperken, kunnen deze worden vervangen door andere metalen. Dit is technisch gezien op korte termijn alleen niet reëel stelt het rapport.
3. 2. Kleinere accu’s
   Elektrische auto’s met een kleiner bereik hebben minder metalen nodig voor de accu. De effectiviteit van deze maatregel isechter beperkt,omdat er nog steeds metaal nodig is voor de elektromotor. 
4. 3. Minder voertuigen
5. De laatste oplossing heeft vooral veel maatschappelijk draagvlak nodig. Door voertuigen effectiever te gebruiken, zijn er minder nieuwe voertuigen nodig, waarmee de behoefte aan kritieke metalen afneemt.