Blog Rolf Elling: De zin en onzin van ranglijsten

Het is een ranglijst die de Europese Commissie opstelt aan de hand van de research & development, kortweg R&D, investeringen en uitgaven per Europees land.

Op zich zegt dit natuurlijk wel iets over de innovatieve kracht van een land, maar daar houdt het dan ook wel mee op.

Het is – zoals bij elke ranglijst – sterk afhankelijk van hoe de cijfers en vooral welke cijfers, zijn gemeten. En de vraag die dan naar boven komt, is of alle investeringen in innovatie wel zijn te meten en dus van invloed zijn op de rangorde in deze lijst. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan het investeren in innovatieve productieprocessen. Hierin zijn we in Nederland sterk, maar wordt dit wel als R&D gezien en dus meegeteld in het landsbelang.

Ik denk van niet, juist omdat dit lastig in te schatten is en daarna met een bepaalde hoeveelheid euro’s te waarderen is.

Het is natuurlijk niet zo dat ik dergelijke cijfermatige ranglijsten maar met een korreltje zout neem, integendeel. Maar je moet er wel kritisch naar kijken. Het kan dan zomaar blijken dat het ‘lijstje’ er door diverse kleine aanpassingen er geheel ander uit komt te zien.

Maar in elk geval kunnen we nog stijgen op de innovatieve ladder. En dat is dan weer een fraaie uitdaging. Niet alleen voor het bedrijfsleven maar zeker ook voor de politiek. Zij hebben nogal wat invloed op de R&D uitgaven van ondernemingen. Met financiële middelen (ook wel subsidies genoemd) kunnen bedrijven fors worden geprikkeld om meer aan R&D te doen. Ik ben echter van mening dat je je niet moet laten leiden door een subsidieregeling, want dan zou je het meer als een verplichting gaan zien en dan sla je de plank al snel mis.

Research en development moet vanuit de organisatie en de ondernemer zelf komen, waarbij dan de uiteindelijke subsidie als leuk extraatje moet worden gezien.

Reageren?
E-mail: rolfelling@vraagenaanbod.stijlgenoten.nl
Twitter: @VenA_Rolf
Facebook: https://www.facebook.com/vraagenaanbod